Strach przed kotami – skąd się bierze?
Ailurofobia – tak naukowo nazywa się lęk przed kotami. Jak większość fobii, tak i w tym przypadku, najczęstszą jej przyczyną jest niepokojące i niemiłe zdarzenie z udziałem zwierzęcia. Zazwyczaj miało ono miejsce w dzieciństwie, nawet bardzo wczesnym. W wielu przypadkach okazuje się, że osoby dotknięte ailurofobią, nawet go nie pamiętają. Zadziałał mechanizm wyparcia. Nie koniecznie musiało to być coś drastycznego, związanego z okaleczeniem ciała, np. drapanie czy gryzienie. Wystarczyło, że kot pojawił się nagle, wydał niepokojący dźwięk bądź energicznie poruszył. Również sytuacje, gdzie kot jest ofiarą, np. bezlitosnego człowieka czy agresywnego psa nie są bez znaczenia. Te czynniki mogły spowodować nagły przypływ strachu u dziecka i zapoczątkować traumę.
Lęk przed kotami może pojawić się także u osoby dorosłej. Wtedy oprócz drastycznych wydarzeń, może wyniknąć z błędnego odczytywania zwierzęcego zachowania i braku zrozumienia kocich zwyczajów. Niewinny ruch kota może być opacznie interpretowany jako potencjalny atak.
Jak objawia się ailurofobia?
Objawy fizjologiczne są takie same, jak przy innych fobiach. Wiążą się ze zwiększonym ciśnieniem krwi, przyspieszonym biciem serca, drganiem mięśni, suchością w gardle, nadmierną potliwością, itp. Myśląc o kotach popada się w histerię, panikę, pojawia się odczucie umierania, bezradności. Częste są też zaburzenia świadomości. Pojawia się wszechogarniająca chęć ucieczki.
Objawy te mogą występować nie tylko w bezpośredniej konfrontacji ze zwierzęciem. Wywoływać je może także pojawianie się kota na filmie bądź zdjęciu oraz sama myśl o potencjalnym spotkaniu z futrzanym stworzeniem.
Jak zachowuje się osoba obawiająca się kotów?
Taka przypadłość potrafi skomplikować życie, obniżyć jego komfort i stać się powodem do piętrzenia problemów.
Cóż zrobić, gdy spotyka się idealną osobę, a ona ma ukochanego kota? Jak odwiedzać z chęcią przyjaciół hodujących ślicznego kociaka, gdy na samą myśl popada się w panikę, a serce bije szybciej.
Myśli i lęk przed kotami może być na tyle silny, że potrafi przeradzać się w paranoję i obrzydzenie. Miejsca, gdzie może znajdować się kot lub jego wizerunek stanowią dla osoby z ailurofobią źródło strachu. Prewencyjnie więc taka osoba będzie starała się ich unikać. Może to w konsekwencji powodować, że przestanie odwiedzać rodzinę, znajomych i przyjaciół, chodzić do parków, a nawet nie będzie pojawiać się w pracy.
Co ciekawe, osoba odczuwająca obawę przed kotami zdaje sobie sprawę, że jest to odczucie niczym nie nieuzasadnione.
Czy lęk przed kotami można wyleczyć?
Próby leczenia tej przypadłości w większości przypadków przynoszą doskonałe rezultaty i pacjent jest w stanie całkowicie pozbyć się strachu przed kontaktem z kotami. Oczywiście terapia wymaga czasu i zaangażowania z obu stron, pacjenta i terapeuty.
Pomoc psychoterapeuty jest niezbędna do zrozumienia natury problemu i uświadomienia pacjentowi, skąd wynika jego lęk przed kotami.
Wśród najbardziej efektywnych technik znajduje się technika ekspozycyjna oraz poznawczo-behawioralna.
W przypadku pierwszej z wymienionych technik chodzi o ekspozycję na czynnik wywołujący fobię, w tym przypadku na koty. Bezpośrednia konfrontacja i stopniowe przełamywanie strachu oraz odczucia obrzydzenia pod kontrolą specjalisty to jedna ze skutecznych dróg pozbycia się lęku.
Druga technika, czyli poznawczo-behawioralna, koncentruje się na bieżącej sytuacji, choć w niektórych przypadkach konieczne jest odniesienie się do wydarzeń z przeszłości. Zaistniałą sytuację „rozbija” się na mniejsze czynniki. Dzięki temu łatwiej ją zanalizować i wspólnie z terapeutą znaleźć właściwą drogę do rozwiązania problemu i poradzenia sobie z nim.
Polecane są pomocniczo również wszelkie techniki relaksacyjne.
Koty to cudowne zwierzęta. Czasami niektóre osoby muszą przebyć długą i trudną drogę, aby je zaakceptować, zrozumieć i cieszyć się ich towarzystwem.