Pies to najlepszy przyjaciel człowieka. Każdy pewnie dobrze zna te słowa. Jednak czy pies przydaje się także przy dzieciach z autyzmem? Czy dobrym rozwiązaniem jest wprowadzenie czworonoga do takiego domu?
Pies a dzieci z autyzmem
Dla dzieci najlepiej wybierać psy, które są cierpliwe, o łagodnym uosobieniu, wykazują się troską, a do tego są odporne. Zwierzęta te dobrze wpływają na dzieci. Mogą je nauczyć odpowiedzialności oraz wrażliwości o dobro innych. Szczególnie kontakt z psem sprawdza się w przypadku dzieci chorych np. na autyzm.
Choć niejedno dziecko marzy o psiaku, to warto dobrze przemyśleć tę decyzję. Jest to bowiem spora odpowiedzialność, która czasem spada na rodziców.
Dlaczego warto mieć psa w domu?
Na początek zauważmy, że pies nie jest zabawkę, którą po chwili zabawy można wyrzucić w kąt. Jest żywą istotą, o którą potrzebuje opieki, troski i uwagi.
W wielu domach czworonogi stają się prawdziwymi członkami rodziny, a dzieci w ich towarzystwie są bardziej empatyczne, wrażliwe i opiekuńcze. Dzięki obowiązkom, jakie są związane ze zwierzakiem, dzieci uczą się odpowiedzialności, organizacji czasu i pracy. Do tego mają lepszy system odpornościowy i rzadziej chorują.
Pies dla dzieci z autyzmem
Specjaliści zauważyli, że psy pozytywnie wpływają na dzieci, które chorują na autyzm. Są w stanie zmniejszyć poziom agresji czy frustracji, poprawić kontakt z ludźmi czy zwiększyć poczucie bezpieczeństwa. Dla takich dzieci najlepsze rasy to: golden retriever, labrador retriever, owczarek szkocki, cocker spaniel, siberian husky.
Jaki powinien być wiek czworonoga przy dziecku z autyzmem?
Poza rasą istotne jest zwrócenie uwagi na wiek psiaka. Nie każdy będzie nadawał się do domu, w którym przebywają dzieci. Warto upewnić się wcześniej, jaka jest historia czworonoga, czy nie ma jakichś złych wspomnień i doświadczeń, jak będzie reagować na dzieci. Problemem może być bowiem przyzwyczajenie go do nowej sytuacji.
O wiele lepiej niż starsze psy radzą sobie szczeniaki. W ich przypadku adaptacja przebiega łatwiej. Wymagają jednak więcej cierpliwości i nauki.
Małe dzieci nie zawsze wiedzą, jak radzić sobie z psem. Dlatego po stronie rodzica leży przekazanie całej koniecznej wiedzy i pokazanie, jak obchodzić się z nowym członkiem rodziny, by nie było to dla niego trudne i uciążliwe.
Jakie wymagania spełniają psy dla dzieci autystycznych?
Gdy planujemy kupić lub zaadoptować psiaka, należy wziąć pod uwagę parę kwestii, dzięki czemu wszyscy będą zadowoleni.
Duże psy wymagają sporej przestrzeni, ruchu. Dlatego nie nadają się do małych mieszkań. Jeśli nie posiadamy ogrodu lub przynajmniej większej przestrzeni dla czworonoga, to nie powinniśmy myśleć nad tym, by większa rasa znalazła się w naszym domu. W innym wypadku możemy zdecydować się na nowofundlandy, berneńczyki, owczarki podhalańskie lub mniejsze mopsy czy buldogi angielskie.
Dzieci potrzebują spokojnego i łagodnego psa, który zniesie tarmoszenie, zabieranie jedzenie itp. Nie zawsze zależy to jedynie od rasy. Trzeba psa wychować tak, by potrafił okazać cierpliwość, być odpornym, opiekuńczym. Dzięki temu stanie się dobrym towarzyszem zabaw dla najmłodszych.
Jakiego psa wybrać jeżeli dziecko ma autyzm?
Jest wiele ras, które idealnie nadają się do dzieci, w tym:
- Bichon frise – jest całkiem przyjacielski i łagodny; bardzo przepada za bliskością i pieszczotami, a gdy pokocha dziecko, nie odstąpi go na krok.
- Cavalier king charles spaniel – przepada za bliskością z człowiekiem, przez co łatwo się do niego przywiązuje; podobnie jak poprzednik uwielbia pieszczoty, przytulanie i głaskanie, przez co jest idealny dla dzieci.
- Samojed – nie jest agresywny i bardzo lubi przebywać nawet w dużym gronie ludzi; jednak najlepiej dogaduje się z dziećmi i chętnie spędza z nimi czas.
- West highland white terier – jest to bardzo oddana rasa, pełna łagodności, inteligencji i chęci do zabaw. Prędko pojmuje, jakie zasady obowiązują w domu i czego się od niego oczekuje.
Wybór odpowiedniego psa dla dziecka z autyzmem może być trudne, ponieważ należy wziąć pod uwagę parę kwestii. Jednak taki czworonóg może okazać się dobrym towarzyszem przygód i leczenia.