Jaki kot do felinoterapii

Jaki kot do felinoterapii

Terapia z udziałem zwierząt staje się coraz bardziej popularna. Dogoterapia, czyli zajęcia z udziałem psów przynoszą doskonałe efekty. Jednak, nie tylko psy mogą zostać zwierzęcymi terapeutami. Doskonałym wyborem jest również kot. Jaki kot do felinoterapii będzie najlepszy?

Zwierzęta terapeutyczne

Wykorzystanie zwierzaków w terapii budzi coraz większe zainteresowanie w wielu różnych kręgach. Dzieje się tak, ponieważ ten rodzaj terapii odnośni spore sukcesy np. w pracy z dziećmi w spektrum autyzmu czy z osobami z niepełnosprawnościami ruchowymi bądź umysłowymi. Jest to metoda zyskująca nie tylko w oczach rodziców, w końcu dziecko się dobrze bawi mając kontakt ze zwierzęciem, ale również w oczach terapeutów, ze względu na wysoką skuteczność.

Dlaczego kot?

Felinoterapia, czyli terapia z udziałem kota, choć mniej popularna, również przynosi świetne efekty terapeutyczne. Plusem terapii z udziałem kota, jest fakt, że mogą z niej korzystać osoby z silną fobią przed psami. Kynofobia, czyli lęk przed psami jest znacznie częstszym zjawiskiem niż fobie w stosunku do kotów.

Pożądane cechy u kota- terapeuty

Nie każdy mruczek sprawdzi się jednak w roli terapeuty. Należy starannie wybrać kota mogącego pełnić tę rolę, tak aby terapia przynosiła zyski pacjentowi bez szkody dla zwierzęcia. Wymagany jest staranny wybór kota i dokładne przygotowanie go do przyszłych zajęć. Szukając, jaki kot do felinoterapii będzie odpowiedni, należy zwrócić uwagę, czy zwierzę posiada takie cechy jak: cierpliwość, łagodność, towarzyskość, zrównoważenie. Powinno być spokojne, odważne, nie reagować lękiem na nowych ludzi, nieznane miejsca i podróżowanie. Ważny będzie poziom jego ufności, przyjacielskość okazywana ludziom oraz chęć do zabawy. Za koty przyjazne uznawane są nie tylko te, które samodzielnie inicjują kontakt z człowiekiem, ale także podchodzące do ludzi z większą rezerwą, potrzebujące dodatkowej zachęty.

Przeczytaj również:  Jaki kot nie gubi sierści?

Wymagania względem kota

Aby brać udział w procesie terapeutycznym, kot musi być dojrzały pod względem fizycznym i psychicznym, mieć w pełni ukształtowany charakter i układ odpornościowy, być zdrowy, zaszczepiony i odrobaczony, przejść test oceny predyspozycji psychicznych. Według klasyfikacji Feline Advisory Bureau, za kota dorosłego i dojrzałego możemy uznać takiego, który ukończył 3 rok życia. W związku z tym zaleca się, aby kot brał udział w zajęciach felinoterapeutycznych nie wcześniej niż po ukończeniu 2 roku życia, kiedy kończy się u niego okres młodzieńczy.

Dodatkowe umiejętności, które powinien posiadać kot

Z uwagi na to, że zajęcia felinoterapeutyczne rzadko odbywają się w domu kota, ważną umiejętnością, którą musi zdobyć kot jest podróżowanie w transporterze. Zwierzę powinno kojarzyć ten przedmiot z wygodą i bezpieczeństwem. Warto nauczyć także kota chodzenia na szelkach. Szelki zapobiegają ucieczce i wszelkim jej negatywnym skutkom, umożliwiają bezpieczne spacery, przydają się podczas wizyt w lecznicy i przy ewentualnej terapii zwierzęcia.

Polecane rasy

Choć rasa kota nie determinuje jego charakteru, pewne rasy uważane są za bardziej odpowiednie do roli terapeutów. Niemniej wybierając kota z hodowli, mamy większe szanse przy wyborze temperamentu, na jakim nam zależy. Hodowca może też służyć swoją pomocą i radą, jaki kot do felinoterapii będzie odpowiedni.

Popularnością w felinoterapii cieszą się Ragdolle. Są przyjacielskie, spokojne, rzadko zdarzają się wśród tych kotów zachowania agresywne. Potrzebują dużo uwagi i miłości ze strony człowieka, potrafią szybko uczyć się nowych rzeczy. Ciekawą umiejętnością jest rozluźnienie mięśni w momencie podnoszenia Ragdolla.

W felinoterapii sprawdzają się Maine Coony. Należą do kotów ciekawskich i łagodnych, uwielbiają obecność ludzi oraz zabawy. Potrafią bardzo przywiązać się do swojego opiekuna.

Odpowiednie cechy posiadają też koty perskie. Są łagodne, zrównoważone, przyjazne, pomysłowe, chętne do nauki, delikatne w zabawie.

Przeczytaj również:  Jaki nos ma zdrowy kot?

Koty brytyjskie też mogą być wykorzystywane w terapii. Cechują się zrównoważeniem, cierpliwością, spokojem, inteligencją. Szybko adaptują się w nowym środowisku, lubią kontakt z człowiekiem, pieszczoty.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *